به گزارش پایگاه خبری طالشوند به نقل از خبرگزاری فارس، خاطرات و افکار ما از الگوهای پیچیده فعالیت الکتریکی و شیمیایی در مغز ناشی میشود. مرکز این فعالیت سیناپسهای مغز یا محل اتصال شاخههای شبکه عصبی مغز هستند که از نظر ظاهری شبیه به سیمهای الکتریکی هستند.
انتقالدهندههای عصبی سیگنالهایی را در این مسیر منتقل کرده و هر نورون یا سلول عصبی مغز میتواند هزاران مورد از این اتصالات را شکل دهد.
قابلیت ذخیرهسازی اطلاعات در حافظه، مشابه با رایانهها، بر حسب بیت اندازهگیری میشود و تعداد بیتهای حاوی داده به تعداد و قدرت سیناپسهای مغز بستگی دارد.
قبلاً اعتقاد بر این بود که سیناپسها از نظر ابعاد و قدرت ذخیره داده بسیار محدود هستند. بااینحال، تحقیقات اخیر چیز دیگری را نشان میدهد.
بر اساس یک مطالعه جدید، ظرفیت مغز انسان برای ذخیره اطلاعات تقریباً ده برابر بیشتر از تخمینهای قبلی است.
گروهی از محققان امریکایی، روشی بسیار دقیق را برای ارزیابی قدرت سیناپسهای مغز یک موش ابداع کردند. دانشمندان با درک چگونگی تقویت و تضعیف سیناپسها، ظرفیت ذخیرهسازی اطلاعات در مغز موش را دقیقاً اندازهگیری کردند.
در مغز هر انسان بیش از صد تریلیون سیناپس وجود دارد. این سیناپسها با ایجاد پیامرسانهای شیمیایی، انتقال اطلاعات در سراسر مغز را تسهیل میکنند و ما را قادر میسازند اطلاعات جدید را حفظ کنیم. اما پیری و بیماریهای عصبی مانند آلزایمر سیناپسها را ضعیف کرده و توانایی شناختی ما را کاهش میدهد.
به همین دلیل مطالعاتی از این دست به دانشمندان کمک می کند تا درمان های جدیدی را برای مقابله با بیماری های تخریب کننده شبکه عصبی مغز که در حال حاضر میلیون ها بیمار را در سراسر جهان مبتلا کرده اند، کشف کنند.در نهایت، این تجزیه و تحلیل نشان داد که سیناپس های مغزی میتوانند بین ۴.۱ تا ۴.۶ بیت اطلاعات ذخیره کنند.
دانشمندان قبلا فکر میکردند هر سیناپس می تواند حداکثر یک بیت اطلاعات را نگهداری کند. این بدان معناست که مغز انسان میتواند ده برابر بیشتر از آنچه قبلاً تصور میشد، داده ذخیره کند. امری که به معنای ظرفیت ذخیرهسازی یک پتابایت اطلاعات در مغز انسان است.
این رقم معادل ۵۰۰ میلیارد دیویدی یا تمام فیلمهای ساخته شده تاکنون با کیفیت بالا است.این مطالعه بر بخش کوچکی از مغز موشها متمرکز بود، ولی تحقیقات آینده چگونگی تغییر ظرفیت ذخیرهسازی اطلاعات در مناطق مختلف مغز و گونههای مختلف موجودات را مشخص خواهد کرد.
از این طریق حالات مغزی افراد سالم و بیمار مقایسه شده و درک شرایطی که بر عملکردهای شناختی تأثیر می گذارد، تسهیل می کند.
انتهای پیام/