راهکار‌ اساسیِ حل مسائل اقتصادی کشور

ماجرا از جایی شروع شد که برخی مسئولان، اقتصاد کشور را به میز مذاکره و امیدهای دور از دسترس خارجی گره زدند. اما انتظار ده‌ساله فقط گرد سالخوردگی را بر چهره اقتصاد نشاند و چرخ تولید و معیشت را در خاکِ بلاتکلیفی فرو برد.
907ae22c8a6f41d593386c528ff17962

واقعیت پشت پرده معیشت مردم

 در میان رفت‌وآمد پرجنب‌وجوش مردم آرامش دل‌ها مدت‌هاست رنگ باخته است. مشکلات اقتصادی و معیشتی در زندگی مردم چنان عیان شده که دیگر کسی نمی‌تواند آن را پنهان یا انکار کند. هر قدم که در بازار گذاشته می‌شود، هر گفت‌وگویی که در تاکسی‌ها و صف‌ها شکل می‌گیرد، نشان می‌دهد که درد مشترک ملت ایران، اقتصاد است؛ دردی که از خانه‌های کوچک کارگری تا مغازه‌های قدیمی و حتی دل‌های پرصبر بازنشسته‌ها رسوخ کرده است.

مردم شریف ایران مدت‌هاست با دشواری‌های معیشتی دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند. مسیری سخت که تنها زاییده‌ی تحریم‌ها و دشمنی خارجی نیست. داستان اقتصاد ایران، روایت گره‌هایی است که بخشی از آن را بیرون مرزها کور کرده‌اند و بخش مهم‌تری از آن را ضعف و خطاهای مدیریتی داخل کشور: «مسئله‌ی اقتصاد؛ مشکلات معیشتی، امروز چیزی است که آحاد مردم، همه آن را احساس میکنند؛ یک بخشی از مردم هم بشدّت و واقعاً زیر فشارند؛ گرانی هست؛ در مواد غذایی، گوشت، تخم‌مرغ، مرغ، اجاره بهای مسکن. تحریمها اثر دارند امّا عمده‌ی تأثیرِ سوء، مربوط به نحوه‌ی اقدام ما و مدیریّتها است.» ۱۳۹۷/۰۵/۲۲
ماجرا از جایی شروع شد که برخی مسئولان، اقتصاد کشور را به میز مذاکره و امیدهای دور از دسترس خارجی گره زدند. جامعه، به مرور، شرطی شد؛ منتظر یک توافق، منتظر یک لبخند دیپلماتیک، منتظر روزی که ناگهان همه چیز خوب شود. اما انتظار ده‌ساله فقط گرد سالخوردگی را بر چهره اقتصاد نشاند و چرخ تولید و معیشت را در خاکِ بلاتکلیفی فرو برد: «ما در زمینه‌ی اقتصاد کشور مشکلات داریم. اگر بخواهیم اینها برطرف بشود، تنها راه همین است که بپردازیم به مسئله‌ی تولید ملّی. به انتظار دیگران و خارجی‌ها نمیشود ماند برای رفع مشکلات کشور. خود این انتظار کشور را به رکود و عقب‌ماندگی میکشانَد. چقدر انتظار بکشیم؟ رها کنید.» ۱۳۹۸/۰۸/۱۲
امیدهای واهی به بیرون و مدیریتی که نتوانست پا به پای نیازهای مردم حرکت کند، هر روز حلقه فشار اقتصادی را تنگ‌تر کرد. خیلی از گرانی‌ها نه نام تحریم را یدک می‌کشند و نه محصول دشمنی بیرونی‌اند؛ بلکه برآمده از مدیریت‌های ضعیف و شرطی‌سازی اقتصاد هستند: «امیدهای واهی‌ای که گاهی انسان مشاهده میکند به بیرون از مرزها وجود دارد و اقتصاد کشور را شرطی میکند نسبت به تصمیم‌گیری بیگانگان، اگر چنانچه وجود نداشته باشد و اعتماد ملّی افزایش پیدا کند، به نظر بنده همه‌ی این مشکلاتی که امروز در اقتصاد وجود دارد قابل رفع و برطرف کردن است.»۱۳۹۹/۰۴/۲۲

مدیریت قوی: راه نجات اقتصاد ایران

این امیدهای واهی و نگاه به بیرون، کم‌کم به زخمی تبدیل شد که امروز مردم آن را حس می‌کنند. اما ماجرا در همین نقطه متوقف نمی‌شود؛ مسیر نجات هم روشن است: «قوی شدن»؛ واژه‌ای که در نگاه اول ساده است اما در عمل به معنای مدیریت کارآمد، قدرت تصمیم‌گیری و عبور از روزمرگی است: «علاج خیلی از مشکلات «قوی شدن» است؛ کشور را باید قوی کرد. دولت در بخشهای مختلفِ مربوط به خودش کار را با قوّت انجام بدهد. اگر چنانچه کشور قوی بشود و دشمن احساس کند که با برخورد با این ملّت قوی، سود نخواهد برد و ضرر خواهد دید، قطعاً کشور مصونیّت پیدا میکند؛ بدون تردید. قوّت مدیریّت کشوری لازم است.» ۱۴۰۴/۰۸/۱۲
در شلوغ‌ترین بازارهای کشور، آن‌جا که قیمت‌ها هر روز بی‌محابا بالا می‌روند، مردم بهتر از هر کسی می‌دانند که ریشه بسیاری از این گرانی‌ها نه تحریم است و نه تهدید؛ مشکل از مدیرانی است که به‌جای ایستادن و تصمیم گرفتن، پشت تریبون پناه می‌گیرند و بهانه می‌تراشند: «خیلی از مشکلات کنونیِ ما ربطی هم به تحریم و مانند این چیزها ندارد؛ مربوط به خود ما است، مربوط به ناهماهنگی‌ها است. این گرانی‌های اخیر واقعاً توجیه ندارد. باید علاج بشود و قابل علاج است. شما نگاه که میکنید، گرانی از گوشت قرمز و گوشت مرغ و گوجه فرنگی بگیرید تا پوشک بچّه [وجود دارد]؛ خب گرانی‌های اینها، گرانی‌های بی‌دلیلی است.» ۱۳۹۹/۰۸/۱۳
انتظارات مردم انتظارات معقول و منطقی‌ای است: «انتظارات مردم، رفع مشکلات اقتصادی، رفع مشکلات مربوط به جوانان – مسأله تحصیل و مسکن و ازدواج و بیکاری – رفع مسائل مربوط به گرانی است. انتظار از مسؤولان این است که به اندازه توانِ خود و امکانات کشور به نیازهای مردم برسند.» ۱۳۸۲/۰۹/۲۵ برای عبور از این شرایط، کشور نیازمند مدیرانی قوی، علمی، برنامه‌مند و آینده‌نگر است. روزمرگی دردی را درمان نمی‌کند. آنچه امروز بیش از هر زمان دیگری به چشم می‌آید، قوت مدیریت است؛ مدیریتی که بداند کدام تصمیم و اقدام به ضرر اقتصاد ملی است، کدام طرح معیشت را بهبود می‌دهد و کدام سخن ناامیدی را به جامعه تزریق می‌کند: «برای شکوفایی اقتصاد کشور، به کاری احتیاج داریم که هم مجاهدانه باشد، هم عالمانه باشد. با تنبلی، با بی‌حالی، کم‌انگیزگی، مسئله‌ی اقتصاد کشور حل نخواهد شد. کار جهادی باید انجام بگیرد، مدیریّتهای جهادی باید بر مسائل اقتصادی کشور احاطه داشته باشند.» ۱۳۹۸/۰۱/۰۱

سخنرانی کافی است؛ اقدام کنید!

امروز وظیفه اصلی دولت و مسئولان اجرایی، رفع مشکلات زندگی مردم و کاهش فشارهای اقتصادی است. مسئولان جمهوری اسلامی ایران، به عنوان خادمان ملت، موظف‌اند با تمام توان و بی‌وقفه برای بهبود معیشت و شرایط اقتصادی این مردم شریف تلاش کنند: «وظیفه بزرگِ امروزِ دولت، برطرف کردن مشکلات زندگی مردم است؛ چه مشکلات اقتصادی که در درجه اوّل است و چه مشکلات دیگر که آنها هم مسائل مردم است. وظیفه اوّل و اساس تکلیف ما به عنوان مسئول، خدمت به مردم است.» ۱۳۷۸/۰۱/۰۱
اما گاهی برخی مسئولان به‌جای عمل، تنها پشت تریبون می‌ایستند و از مشکلاتی می‌گویند که خود باید حلشان کنند. اینکه یک مسئول تنها پشت تریبون بایستد و صرفاً مشکلات را بیان کند و مکرراً بگوید «نمی‌توانیم» قابل قبول نیست. لذا وظیفه‌ی اصلی مسئولان در کنار درک درست مشکلات، ریشه‌یابیِ صحیح و در نهایت عملیاتی کردن راهکارهای علمی و کارآمد برای حل مشکلات است. تکرار مشکلات در تریبون‌ها به خودی خود نه تنها کمکی به حل مسائل نمی‌کند که موجب تزریق ناامیدی و شکل‌گیری تصویر ایرانِ ضعیف و سوء‌استفاده دشمن می‌شود.
در دولت دوازدهم، در دیدار مسئولان نظام با رهبر انقلاب، رئیس‌جمهور وقت در سخنرانی خود به برنامه‌هایی اشاره کرد که برای حل مشکلات اقتصادی باید اجرا شوند. رهبر انقلاب با لحنی قاطع و راهگشا خطاب به رئیس جمهور وقت تأکید کردند: «مخاطب این بایدها کیست؟ خود ایشان. یعنی [مخاطب] این بایدها غیر از خود آقای دکتر روحانی و تیم کاری‌شان در دولت دوازدهم، هیچ‌کس دیگر [نیست]؛ یعنی غالب این کارها، حالا بخشی‌ از آنها ممکن است به مجلس یا به قوّ‌ه‌ی قضائیّه یا به بعضی جاهای دیگر ارتباط پیدا کند، امّا عمده‌اش کارهای خود مسئولین دولتی است؛ این بایدها را خود اینها بایستی انجام بدهند؛ اینها واقعیّت است. مسئله‌ی اقتصاد خیلی مهم است.» ۱۳۹۶/۰۳/۲۲ خطاب قاطع رهبر انقلاب به رئیس‌جمهور وقت، هشداری روشن برای همه مسئولان است که حل مشکلات مردم تنها از طریق برنامه‌ریزی علمی، اقدام عملی، تلاش مستمر و تصمیم‌گیری درست ممکن است، نه سخنرانی و بهانه‌تراشی.

وقت «می‌توانیم» است

مسئولان باید به جای اظهار ناتوانی یا طرح مشکلات در فضای افکار عمومی به‌صورت مستمر، تمام توان خود را برای حل مشکلات مردم به کار گیرند. آنها موظف‌اند با مدیریت قوی، از رهاشدگی و بی‌انضباطی بازار جلوگیری کنند تا گرانی مهار شده و معیشت مردم بهبود یابد. در این زمینه کنترل وضعیت تورم و ساماندهی بازار یکی از مهم‌ترین اولویت‌هاست: «بایستی برای انضباط بازار یک فکری کرد؛ امروز یک قیمت است، فردا با یک فاصله‌ی عجیبی قیمت بالا رفته؛ اینجا یک قیمت است، آن طرف یک قیمت دیگر است! یک چنین حالتی که حالتِ رهاشدگیِ بازار است، به روحیه‌ی مردم صدمه میزند؛ این حالت هم نبایستی احساس بشود.» ۱۴۰۴/۰۶/۱۶ «مسئولین دقّت کنند، مواظبت کنند، هرچه ممکن است از مشکلات کم کنند. الان گرانی هست، بنا باشد باز گرانی اضافه بشود، این برای مردم خیلی مشکلات درست میکند، باید مراقبت کنند.» ۱۳۹۸/۰۸/۲۶

امروز مسئولان جمهوری اسلامی باید ثابت کنند که بار سنگین معیشت مردم را واقعاً بر دوش گرفته‌اند؛ نه در کلمات، بلکه در اقدام. آنچه امید می‌آفریند، مدیریتی قدرتمند، علمی و سرشار از اراده و روحیه و اقدامِ جهادی است. مردمی که زیر فشار مشکلات اقتصادی زندگی می‌کنند، یک مطالبه روشن دارند: «به‌جای گفتنِ نمی‌توانیم، راهِ ساختن آینده را باز کنید.»

انتهای پیام/خبرگزاری فارس

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

محدودیت زمانی فراتر رفت. لطفا یک بار دیگر کپچا را کامل کنید.