جامعه ما جامعه جوانی است. بیشتر اعضای جامعه ما را افراد زیر 30 سال تشکیل میدهند. بنابراین جوانان یکی از چالش های حساس جامعه بشمار میروند. اما به رغم این واقعیت جوانان کمتر موضوع بررسی های علمی، به ویژه جامعه شناختی بوده اند و در خصوص زندگی و نحوه کار و رفاه آنان چاره اندیشی نشده است.(راسخ، 1400)موضوع مورد بحث شناخت جوانان، ظرفیت های آنان و تأثیراتی که میتوانند بر چرخة کارکرد جامعه بگذارند؛ می باشد. بعضی اوقات که سری به اداره ها و سایر اماکن رسمی جامعه میزنیم شاهد حضور کمرنگی از جوانان و فعالیت های آنان میشویم که میتواند ناشی از از سلطه بی چون و چرای کهنسالان باشد که تمایلی به بهرهگیری از جوانان ندارند.
بدیهی است با توجه به موارد اشاره شده در هر جامعه سیاسی، جوانان از جمله مهمترین قشر‌های هر جامعه هستند که خصوصیات بی بدیل آن‌ها در سطح مدیریت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی نمایان است. بدین منظور بررسی حضور آن‌ها در تمام عرصه های جامعه بیش از پیش به یک امر مهم و حساس بدیل گشته است. یکی از عوامل پیشبرد کار ها و همچنین پیشرفت تشکیلات، استخدام نیروی جوان، تازه نفس و آموزش دیده میباشد که از طریق طی نمودن چند جلسه مهارت آموزشی میتواند به تجربه لازم برسد و تأثیراتی چشم گیر و مثبت بر روند کاری بگذارند.
آنچه به عنوان فرایند مدیریت منابع انسانی شناخته می شود ، فرایندي است که در بر گیرنده4زیر سیستم
اصلی است ؛ استخدام ،آموزش ، نگهداري و بکار گماري موثر نیروي انسانی. )میرسپاسی ، 31 ، (1384هرکدام از این زیر سیستم ها دارای ارزش خاصی هستند که در صورت انجام صحیح و مناسب وظایف خود موجب بهبود کارایی و روان شدن فعالیت های سازمانی میشوند. بنابراین باید در فرایند جذب نیروی انسانی دقت و ظرافت بسیاری بکاربرد.
طبق نتایج دیگر افراد سالمند در گذر زمان دچار اختلالاتی میشوند از جمله افسردگی، اختلالات تکلم، شنوایی و…. که در روند کاری میتواند مشکلآفرین باشد. نتیجه حاضر که با مطالعات در خصوص ناکارآمدی کهنسالان بهعمل آمد همسو است. زیرا یکی از شایع ترین بیماری هایی که در افراد بالای 65 سال بروز میدهد افسردگیست گه علائمی مانند؛ عدم تمرکز، احساس خستگی مداوم، بی علاقگی نسبت به انجام هرگونه فعالیت و… دارد.
بنابراین طبق نتایح بدست آمده از تحقیقات افراد با گذر زمان و افزایش سن قادر به انجام فعالیت ها نخواهند بود. همچنین کسانی که در آستانة بازنشستگی هستند باید در قسمت های مناسب با ظرفیتهای خود قرار بگیرند و جایگزینی آنان ار طریق استخدام جوانان صورت پذیرد. البته ناگفته نماند که متناسب با پیشرفت های امکانات اداری، کادر اداره ها نیز باید مهارت های لازم را فرابگیرند. امید است با جبران کمبود نیرو و جوانسازی بدنة تشکیلات به جوامع دیگر بنمایانیم که جامعة ما، جامعه ای شرقی و پیرسالار نیست.
پایان/مبین مهری شکردشت
